- wzrost minimalnych miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego pracowników naukowych o ok. 3.9 %; poziom stawek maksymalnych nie ulega zmianie (w uzasadnieniu - ponieważ te w szkolnictwie wyższym też nie wzrastają),
- wzrost minimalnych miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego bibliotekarzy dyplomowanych i dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowej o ok. 14.1 %; poziom stawek maksymalnych nie ulega zmianie (w uzasadnieniu - ponieważ te w szkolnictwie wyższym też nie wzrastają),
- wzrost miesięcznych (minimalnych i maksymalnych) stawek wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych w bibliotekach, archiwum, muzeum ziemi (i, rozumiemy, zatrudnionych także na równorzędnych stanowiskach) o ok. od 13.1 % do 14.7 %,
-
wzrost miesięcznych (minimalnych i maksymalnych) stawek wynagrodzenia zasadniczego pozostałych pracowników PAN o ok. od 3.2 % do 6.7 %.
Choć doceniamy zwrócenie uwagi na konieczność pilnej korekty wynagrodzeń pracowników bibliotek, archiwów i muzeów PAN, to nadal proponowane zmiany siatki płac mają charakter raczej kosmetyczny - płace większości pracowników placówek PAN już od lat pozostają na bardzo niskim poziomie. Tak więc w tym stanie rzeczy propozycje Ministerstwa nie mogą wiele zmienić w sytuacji płacowej pracowników placówek naukowych PAN.
Nasze zastrzeżenia budzi przede wszystkim szczególnie surowe potraktowanie pracowników naukowych PAN. Nie możemy przyjąć do wiadomości argumentacji, że stawki maksymalne dla tej kategorii pracowników nie mogą wzrosnąć, ponieważ analogiczne stawki nie wzrastają również w szkolnictwie wyższym. Według naszej oceny również w szkolnictwie wyższym stawki te powinny wzrosnąć, o wartość co najmniej zgodną ze średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń dla pracowników sfery budżetowej (3.9 %).
Jeszcze bardziej istotne są niewystarczające zmiany stawek minimalnych - płace większości młodszych pracowników PAN niezmiennie oscylują w pobliżu tego minimalnego poziomu. Dla przykładu podajemy, że proponowana minimalna stawka wynagrodzenia np. adiunkta wynosi 1 890 zł, czyli tylko o ok. 30 % więcej niż wynosi wysokość minimalnego wynagrodzenia (1276 zł) obowiązującego w naszym kraju w 2009 roku.
Brak zrozumienia Ministerstwa dla uwarunkowań problemu niskich płac w placówkach PAN oddaje następujące stwierdzenie:
„Skutki finansowe związane z wprowadzeniem tabel stawek
wynagrodzenia zasadniczego zostaną pokryte w placówkach
naukowych PAN w ramach środków będących w ich dyspozycji".
Te „środki będące w ich dyspozycji" to środki przekazywane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego na działalność statutową placówek PAN. Według napływających do nas informacji żadne dodatkowe środki w tym zakresie nie zostały przez Ministerstwo zaplanowane, co więcej, zapowiadane jest drastyczne wręcz tych środków ograniczanie. Wysokość dofinansowania działalności statutowej placówek nie została zwaloryzowana również w roku ubiegłym. Tak więc placówki na ten cel otrzymują rokrocznie środki faktycznie pomniejszone o roczny wskaźnik inflacji.
Problem stawek płac w placówkach PAN nie można traktować poważnie w oderwaniu od faktycznej sytuacji płacowej pracowników tych placówek. Ten problem był już przedmiotem starannej analizy przeprowadzonej wspólnie przez Ministerstwo Finansów i władze PAN kilka lat temu. Okazało się, że średnie zarobki pracowników PAN w poszczególnych grupach zawodowych, być może oprócz niektórych stanowisk profesorskich, są niższe o około 30 % nawet w porównaniu z analogicznymi średnimi - też przecież niskimi - płacami w szkolnictwie wyższym. Uchwałą Rządu RP te dysproporcje miały zostać wyrównane poprzez jednorazową dodatkową podwyżkę dotacji na działalność statutową placówek PAN w wysokości rzędu (obecnie) 130 mln zł. Jak dotąd nic takiego nie nastąpiło.
Apelujemy do kierownictw Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego i władz Polskiej Akademii Nauk o skoordynowanie wysiłków w celu rozwiązania tego poważnego, nabrzmiałego już od lat, problemu. Bez jego definitywnego rozwiązania wszelkie deklaracje o wyjątkowej roli, jaką placówki PAN miałyby odegrać w planowanej reformie nauki polskiej, pozostaną całkowicie oderwane od realiów w jakich te placówki obecnie funkcjonują.
Rada Krajowej Sekcji NSZZ Solidarność PAN